In de inleiding schreef ik al: een bepaald muziekstuk instuderen is niet iets wat je van vandaag op morgen doet, zeker niet als er technieken in verwerkt zitten die je nog niet (helemaal) onder de knie hebt.

Het moeilijkste is dan ook je hierbij neerleggen. Als je vandaag een muziekstuk, toonladder of techniek aanvat zal je allerbeste uitvoering niet voor vandaag zijn…

Volgens mij moet je ook opletten met “motivatie”. Ik wil spelen als die of die gitarist is een heel erg ver doel dat niet op heel korte termijn bereikt kan worden. Je huidige niveau voortdurend vergelijken met dat uiteindelijke doel kan tot frustratie leiden die verlammend kan werken.

Daarbij is het zo dat je op die manier nooit echt tevreden zal zijn met wat je NU kan. Dit is een bekend gegeven. Hoe meer je weet, hoe meer je weet dat je niets weet. Het niveau dat je tegen morgen wil halen zal morgen achterhaald zijn. Dat is de natuur van de mens.

Je motivatie moet gesteund en gevoed worden door de kleine successen die je dagelijks boekt.

Het behalen van dat ultieme doel bestaat op zich weer uit het beheersen van heel wat technieken en motorische (sub)vaardigheden. Concentreer je op het aanleren van de kleine stukjes en vaardigheden om uiteindelijk dat bepaald nummer te spelen, beetje bij beetje. Je zal je uiteindelijke doel op die manier wel degelijk bereiken…om dan vast te stellen dat dat doel veranderd/ opgeschoven is…Het is een proces en nooit “af”.

De enige weg is dus het studeren van en bezig zijn met muziek zelf “leuk te vinden”. De “bevrediging” zal niet liggen in het bereiken van het ultieme doel. Het bereiken van dat doel zal uiteindelijk slechts korte tijd een “geluksgevoel” teweeg brengen. De beloning is niet het doel, maar het pad…

Vergelijk het met het bezitten van een mooie auto. Dat is een “mooie droom”, maar het bezitten zelf geeft geen (langdurige) bevrediging. Eenmaal gekocht is het nieuwe er snel af. Je moet gewoon graag rijden…

Volgende